Ga naar de inhoud

Ons gebouw is in 1962-1963 gebouwd als een rooms katholieke kerk naar een ontwerp van architectenbureau H.J. van Wissen
uit Groningen. Het kerkgebouw werd toen genoemd naar een van de vele heiligen, die de R.K.-kerk kent en wel naar de heilige Franciscus.

Deze Franciscus, geboren in de Italiaanse stad Assisi- leefde van 1182-1226. Op een bepaald moment werd hij ontevreden over de leegheid van zijn leven. Hij koos er toen bewust voor om een volgeling van Christus te worden en dit te tonen door in armoede te leven en zich helemaal in te zetten voor zijn medemens. Hij stichtte de orde van de Franciscanen en kreeg in 1228 de bijzondere status van heilige (sint). In de loop van de tijd zijn diverse gebouwen en stichtingen naar hem vernoemd.

In juni 2002 is door de parochie Leeuwarden (tegenwoordig St. Vitus) besloten dat twee van de vier R.K.-kerken in Leeuwarden gesloten en afgestoten moesten worden. En zo werd hier op 9 mei 2004 de laatste rooms katholieke dienst gehouden.

In 2004 is het gebouw verkocht aan de stichting Lokaal, die het gebouw beheert. Na een verbouwing in september 2004 is het gebouw nu in gebruik bij de ‘Uitzicht-gemeente’, een zogenaamde Vergadering van Gelovigen. Een kenmerk van ons geloof is de verwachting van een hoopvolle toekomst, daarom noemen we ons hier in Leeuwarden ‘Uitzicht-gemeente’ en ons gebouw het ‘Uitzicht’. Voor meer informatie over de bijeenkomsten zie de samenkomsten op zondag en de diverse wekelijkse activiteiten.

In 2011 is dit gebouw aangewezen als een gemeentelijk monument vanwege de architectonische, de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waarde. Bepalende elementen hiervoor zijn o.a. de muurschilderingen en de zuidelijke muur.

De muurschilderingen

In de meeste R.K.-kerken zijn de laatste uren van de Heer Jezus, de zogenaamde ‘kruiswegstaties’, uitgebeeld. Dit gebeurt formeel in 14 taferelen, vastgelegd in bijvoorbeeld muurschilderingen of als beeldengroepen. Deze kerk kreeg voor een rooms katholieke kerk een redelijk sobere inrichting. Zo bestaat de kruiswegstatie slechts uit zeven muurschilderingen, geschilderd door de Leeuwarder kunstenaar Beb Mulder in 1964.

Opvallend is ook dat deze kruiswegstatie begint met het verraad door Judas terwijl dat meestal de veroordeling door Herodes is. Dit schilderij is achter in de zaal, maar na de herinrichting verborgen achter de geluidsabsorberende betimmering.

Formeel is de laatste afbeelding van een kruiswegstatie dat de Heer Jezus in het graf wordt gelegd. Maar hier toont de laatste afbeelding de Heer Jezus, die Zijn gezicht en hand opheft naar de hemel. De schilder heeft hier bewust voor gekozen om een positief resultaat van het werk van de Heer Jezus te benadrukken en zo te verwijzen naar Zijn hemelvaart.

De buitenmuur

De muur aan de oost- en zuidkant van het gebouw bestaat uit rijen van ruwe natuurstenen. In de Bijbel wordt de christelijke kerk als gemeenschap van gelovigen vergeleken met een gebouw van ‘levende stenen’. De stenen van deze muur zijn verschillend, zoals ook iedere christen anders is dan een ander. Alleen als ze met elkaar verbonden zijn, kunnen ze een gebouw vormen, ofwel een kerk.

Een muur heeft altijd een binnenkant en een buitenkant. De vorm van deze muur vormt met zijn ronde hoeken een soort omarming van de binnenruimte, zoals gelovigen met elkaar binnen die ‘ommuring’ een veilige plek vormen, waar men God kan loven en waar men elkaar helpt en bemoedigt.

Naar buiten toe kunnen ze samen dienstbaar zijn met de verschillende kwaliteiten die eenieder heeft.

En op die manier kan men laten zien wat men binnen de ‘muren’ over de Heer Jezus heeft geleerd.

Zo spreekt dit gebouw ook tegenwoordig nog tot ons en het is onze bedoeling om ook in ons gemeentezijn iets te laten zien van de Heer Jezus, die inhoud geeft in ons persoonlijk en gemeenschappelijk leven.